18 Μαρ 2012

H αναζήτηση (μέρος β')

Τα βήματά της ήταν βαριά καθώς περιπλανιόταν στους δρόμους της βρώμικης πόλης. Οι άνθρωποί σκυθρωποί και φοβισμένοι την προσπερνούσαν μιλώντας στα κινητά τους. Κάποια στιγμή συνάντησε έναν γέροντα. Τα μάτια του ήταν όλο φωτιά και το βλέμμα του την κάρφωσε. Χωρίς να φοβηθεί τον πλησιάζει και του λέει «γέροντα εσύ που έχεις δει τόσα με τα μάτια σου, πες μου υπάρχει κάποιος εδώ στην Αθήνα που να θέλει να προστατέψει την ελληνική φύση;»

Χαμογέλασε εκείνος και της απάντησε:  «Μην ψάχνεις σε αυτούς που δημιούργησαν το πρόβλημα να στο λύσουν. Ο διαχωρισμός της ανθρωπότητας από την φύση, από το σύνολο της ζωής, οδηγεί στην καταστροφή του ανθρώπινου είδους και στον θάνατο των εθνών. Αυτό θέλουν οι διεθνιστές και οι φιλελεύθεροι καπιταλιστές. Μονάχα διαμέσου της επανενοποίησης της ανθρωπότητας με το σύνολο της φύσης, μπορεί ο ελληνικός λαός να γίνει πιο δυνατός. Και αυτό δεν βολεύει τους ξένους που μας κυβερνούν. Το καθήκον του κάθε Έλληνα είναι να προστατεύει την φύση. Να μην εστιάζεται στο ανθρώπινο είδος αποκλειστικά αλλά στη ζωή σαν σύνολο. Ο συνδυασμός της ζωής με την ίδια τη φύση, αυτή τη φύση μέσα στην οποία γεννιόμαστε και ζούμε, αποτελεί το βαθύτερο νόημα και την αληθινή ουσία της εθνικοσοσιαλιστικής σκέψης. Όταν σκεφτόμαστε την φύση σαν μια οντότητα ιερή, τότε θεωρούμε όλα εξίσου σημαντικά. Για παράδειγμα ένα δέντρο, ένα φυτό, η πέτρα, όλα αποτελούν μια αδιάσπαστη οντότητα. Χρειάζεται να κάνουμε επιστροφή στη φύση, στην απλότητα της ζωής. Πρέπει με κάθε θυσία να σώσετε το δάσος σας όχι μόνο για να έχετε ξύλα για το τζάκι σας αλλά για να συνεχίσει να χτυπά ο παλμός της ζωής μέσα σας για να μείνει το χώμα που πατάτε ελληνικό. Στο στήθος σου το δάσος του τόπου σου αναριγεί, με τις ρεματιές του, τους απόκρημνους βράχους, τα κρύα τα νερά του, τους θρύλους και τις ιστορίες των νεράιδων, τα τραγούδια και τις μελωδίες των νυμφών. Όλα αυτά θα σου δώσουν τη δύναμη που χρειάζεται για να αγωνιστείς και θα ξυπνήσουν έναν πανίσχυρο πόθο για να υπερασπιστείς τη γη σου».

Το κορίτσι δάκρυσε με όσα άκουσε. «Είσαι ο πρώτος που μου μιλά για τη φύση σαν ένα ενιαίο σύνολο. Είσαι ο μόνος που δεν υπερασπίζεσαι όλους αυτούς τους τυχοδιώκτες και κερδοσκόπους, που προσπαθούν να κόψουν το νήμα του ανθρώπου με την φύση. Κρίμα που είσαι τόσο μεγάλος και δεν μπορείς να έρθεις μαζί μου να μιλήσεις και στους συγχωριανούς μου». Γέλασε αυτή την φορά ο γέροντας και χάιδεψε την άσπρη γενειάδα του. «Μα δεν είμαι τόσο μεγάλος όσο νομίζεις, ούτε τα 40 δεν έχω πατήσει. Το πολιτικό κατεστημένο έφερε μάγους και με μάγεψαν να μοιάζω γέρος και κουρασμένος. Στην πραγματικότητα είμαι δυνατός, ψηλός και όμορφος. Αλλά δεν ήθελαν αυτοί που κυβερνούν να ακούγεται η δυνατή φωνή μου και να ξεσηκώσει τους ανθρώπους και έφεραν μάγους. Με την μαύρη μαγεία που έκαναν αυτοί με έκαναν έτσι».  «Και πως μπορεί να σπάσει αυτή η μαγεία;», τον ρώτησε το κορίτσι.

«Αν το βράδυ της Πρωτοχρονιάς μαζευτούν 100.000 ψυχές στην πλατεία Συντάγματος, τότε την ώρα που αλλάζει ο χρόνος θα φύγουν μακριά τα μάγια και η καρδιά μου θα πετάξει στον ουρανό για να γίνει αστέρι. Τότε θα σηκωθούν τα κύματα της θάλασσας και το αλμυρό νερό θα διώξει μακριά όλη αυτή την βρωμιά για να ξαναγεννηθεί η πατρίδα μας», της είπε. Αν ποτέ συναντήσετε ένα όμορφο κορίτσι στους δρόμους της Αθήνας, με μαύρα δερμάτινα ρούχα και μάτια που πετάνε φλόγες, θα είναι το κορίτσι από ένα χωριό του Ολύμπου, που μαζεύει 100.000 ανθρώπους για το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.
 
Έσπερος
από το δοκιμαστικό τεύχος του περιοδικού "Μηδέν Τελεία"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου